نگاهی به چالش های صنعت فولاد ایران در سال 1403
به گزارش کاراموند، در سالی که گذشت، صنعت فولاد ایران با کاهش جدی تولید مواجه بود؛ ضمن این که این صنعت با چالش های مختلف دیگر همچون محدودیت های انرژی، کاهش تقاضای جهانی و افزایش هزینه های تولید، اعمال برخی سیاستهای نادرست داخلی و... هم روبرو بوده است.
به گزارش کاراموند به نقل از ایسنا، سال ۱۴۰۳ برای صنعت فولاد کشور در واقع سال سختی بود؛ هرچند که این صنعت طی سالهای اخیر با محدودیت های تأمین انرژی طی تقریبا پنج تا ۶ ماه آشنا شده بود و با استفاده از راهکارهایی همچون تولید در ساعات غیر محدودیت، استفاده از زمان تعطیلات، استفاده از سوخت های جایگزین در زمان محدودیت گاز در زمستان و... تلاش بر این داشت که از اثرات ناشی از محدودیت های برق در تابستان و گاز بکاهد، اما محدودیت های انرژی در بازه زمانی قابل توجهی از سال و تداوم محدودیت های برق در زمستان، سال قبل را بر صنعت فولاد کشور سخت گذراند.
به تبع، این محدودیت ها و چالش ها در وهله اول بیشترین اثر خویش را در کاهش تولید نشان می دهد؛ طبق آمار کاهش تولید و کاهش صادرات در صنعت فولاد کشور به صورت محسوس خویش را در سال ۱۴۰۳ نشان داد.
مهم ترین چالش های صنعت فولاد در سال ۱۴۰۳
بر مبنای آمارهای موجود، تولید فولاد ایران در سال ۱۴۰۳ با افت قابل توجهی همراه بوده است. همچنین، صادرات فولاد کشور هم به علت کاهش تقاضای جهانی و افت قیمت ها، کاسته شده است.
بر مبنای آمارهای انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، تولید فولاد کشور در ۱۱ ماهه نخست سال ۱۴۰۳ با کاهش ۶.۷ درصدی مواجه شد؛ این افت تولید بخصوص در محصولات شمش فولادی و ورق سرد محسوس بوده و به طور عمده ناشی از محدودیت های انرژی و رکود بازار داخلی شکل گرفت.
در ادامه این گزارش می خواهیم به بیان مهم ترین چالش های صنعت فولاد ایران با دید وسیع تر و در نگاه جهانی پرداخته و این چالش را به تفکیک تشریح کنیم:
۱- محدودیت های انرژی: قطعی های مکرر برق در تابستان و کمبود گاز در فصل زمستان، تولید فولاد را تحت تاثیر قرار داد. این ناترازی انرژی منجر به افزایش هزینه های تولید و کاهش توان رقابتی ایران در بازار جهانی شد.
طبق آمار یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فولاد کشور، در تابستان ۱۴۰۳، به علت کمبود برق، ۷۵۰ هزار تن تولید این کارخانه از دست رفت که معادل ۱۶ هزار میلیارد تومان کاهش درآمد بود.
۲- کاهش تقاضای جهانی و افت قیمت ها: علاوه بر کاهش توان رقابتی در بازارهای جهانی ناشی از کاهش صادرات، در سال ۲۰۲۴، قیمت جهانی فولاد هم کاهش پیدا کرد که تاثیر مستقیمی بر درآمدهای صادراتی شرکتهای ایرانی داشت. طبق آمار در ۶ ماه نخست سال ۱۴۰۳، صادرات فولاد کشور از نظر وزنی ۱۳ درصد و از نظر ارزشی ۱۴ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن کاهش پیدا کرد.
۳. افزایش هزینه های تولید: بالا رفتن هزینه های انرژی، مواداولیه و حمل و نقل در سال ۱۴۰۳، فشار مضاعفی را بر شرکتهای فولادی وارد کرد. این درحالی بود که سیاستهای قیمت گذاری داخلی هم اجازه نداد قیمت محصولات فولادی متناسب با هزینه های تولید تنظیم شود که این امر به کاهش حاشیه سود شرکت ها منجر گردیده است.
۴. مشکلات نقدینگی و رکود بازار داخلی: ضعف تقاضا در بازار داخلی و مشکلات نقدینگی از دیگر چالش های جدی صنعت فولاد پارسال بود که فشار شدیدی به صنعت فولاد کشور وارد کرد؛ این موضوع باعث محدودیت های جدی در عرضه مواداولیه مانند شمش و اسلب شد.
۵. عدم رعایت استانداردهای بین المللی: شرایط برای صنعت فولاد ایران در سال ۱۴۰۳ به قدری سخت شد که مبحث توجه به استانداردهای جهانی مورد غفلت قرار گرفت و دیگر توانی برای حفظ آن وجود نداشت؛ تداوم این مورد بخصوص در مورد کاهش کربن در فرایند تولید، می تواند متاسفانه در آینده منجر به محدودیت های صادراتی و خروج ایران از بازارهای بین المللی شود.
فعالان و کارشناسان صنعت فولاد چه راهکار ها و پیشنهاداتی دارند؟
یکی از جدی ترین پیشنهادات کارشناسان این حوزه سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر است؛ با عنایت به ناترازی انرژی، سرمایه گذاری در منابع انرژی پایدار می تواند به کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و کاهش هزینه های تولید کمک نماید.
یکی دیگر از این پیشنهادات که تأکید جدی بر آن وجود دارد، اصلاح سیاستهای قیمت گذاری و بازبینی در سیاستهای قیمت گذاری داخلی است؛ به عقیده کارشناسان، حذف قیمت گذاری دستوری می تواند به تعادل بازار و افزایش رقابت پذیری محصولات فولادی کمک نماید.
حمایت از صادرات و رفع موانع تجاری از دیگر راهکارهای مؤثر بر کاهش چالش های صنعت فولاد کشور در حوزه تجارت خارجی است؛ تسهیل فرآیندهای صادراتی، حذف عوارض غیرضروری و ایجاد توافق نامه های تجاری با کشورهای هدف می تواند به افزایش صادرات و درآمدهای ارزی صنعت فولاد منجر شود.
دانش پژوهان و محققان در حوزه صنعت فولاد، توسعه فناوری و بهبود بهره وری را یکی از راهکارهای مواجهه با چالش های صنعت فولاد برمی شمارند؛ آنها اعتقاد دارند که سرمایه گذاری در پژوهش و توسعه، به کارگیری تکنولوژی های جدید و بهبود فرآیندهای تولید می تواند به کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت محصولات کمک شایانی کند.
به شکل کلی میتوان جمع بندی کرد که با عنایت به این چالش ها و راهکار ها، لازم است که سیاست گذاران و فعالان صنعت فولاد با اتخاذ تدابیر مناسب، همچون سرمایه گذاری در انرژی های پایدار، اصلاح سیاستهای قیمت گذاری و رعایت استانداردهای بین المللی و در همکاری و هماهنگی بیشتر، به بهبود وضعیت این صنعت حیاتی در کشور کمک کنند.
منبع: كاراموند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کاراموند در مورد این مطلب