كارگردانان ۷۳۰ كیلومتر با كاراموند مطرح كردند؛
کارگردانی مشترک یعنی اعتماد وتعامل
به گزارش کاراموند، سیاوش طاهری و اشکان آبگون کارگردانان نمایش ۷۳۰ کیلومتر در رابطه با شکل گیری این اثر نمایشی و چالش های همکاری مشترک توضیح دادند.
به گزارش کاراموند به نقل از مهر، نمایش «۷۳۰ کیلومتر» به نویسندگی اشکان آبگون و کارگردانی مشترک سیاوش طاهری و اشکان آبگون و تهیه کنندگی فرانک اسدی از پنجم مرداد ساعت ۱۹ در کارگاه نمایش تئاتر شهر روی صحنه رفته است. شقایق سرسختی، مژده عباسی، نیما تبریزی، احمد افشاری و اشکان آبگون در این اثر نمایشی ایفای نقش می کنند. در خلاصه این نمایش آمده است: «شده تا حالا بدون این که بخوای یه جایی باشی که به تو خیلی مربوط نیست؟ خوب این نمایش رو ببینی میشه.» به بهانه اجرا و کارگردانی مشترک این نمایش با کارگردانان این اثر گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید: اشکان آبگون نویسنده و یکی از کارگردانان این نمایش در رابطه با این اثر نمایشی به خبرنگار مهر اظهار داشت: نگارش نمایشنامه «هفتصد و سی کیلومتر» در سال ۹۷ شکل گرفت و در سال ۹۸ قرار شد در یکی از سالن های تئاتر شهر روی صحنه برویم که به سبب شروع و شیوع ویروس کرونا و شرایط قرنطینه ما هم مانند سایر گروه ها کار را به وقت دیگری موکول کردیم. وی افزود: البته متن این اثر تا به امروز خواسته و ناخواسته به سبب خطوط قرمز و همینطور استانداردهایی که خودم مد نظر داشتم دستخوش تغییرات زیادی شده است؛ بطوریکه این تحولات حتی تا یکی دو هفته پیش از شروع اجرا هم ادامه داشت.
این کارگردان تئاتر در رابطه با چگونگی شکل گیری این نمایشنامه توضیح داد: این اثر از مجموعه خاطراتی نشات گرفته است که در طول کودکی و نوجوانی جسته و گریخته از زبان پدرم شنیده ام و بعدها آنها را ضبط و ربط کرده و انسجام داده ام. نکته ای که من را به پرورش و تکامل این نمایشنامه سوق می داد ماهیت ضد جنگ و روایتی ساده از ناهنجاری های اجتماعی در تاریخ معاصری بود که از قضا با اوضاع امروز هم فاصله چندانی نداشت. آبگون تصریح کرد: شاید عجیب به نظر بیاید ولی این ما نیستیم که تصمیم می گیریم یک متن را کی و کجا روی صحنه ببریم! این نمایشنامه است که تصمیم می گیرد کی و کجا باید روی صحنه برود! همانطور که گفتم ما سال ۹۸ قصد اجرای این اثر را در تئاتر شهر داشتیم اما این اتفاق به سر انجام نرسید؛ تا این که باردیگر بهمن ماه سال قبل قرار بود در یکی از سالن های خصوصی روی صحنه برویم، که باز هم نشد، باور نمی کردیم که این قدر سختی برای روی صحنه بردن یک تئاتر طبیعی باشد. تا جایی که می گفتم شاید کیلومتر بالایی که برای اسم این کار درنظر گرفتیم مسبب این اتفاقات می شود. بنا داشتیم اسم نمایشنامه را «پانزده کیلومتر دورتر» یا «زیر صد کیلومتر» بگذارم اما پیش از این که این کار را بکنم، باردیگر کار به ایستگاه تئاتر شهر رسید و متولد شد. ایشان سپس در رابطه با همکاری با سیاوش طاهری در کارگردانی این اثر اظهار داشت: شاید بهتر است از تجربه عدم همکاری با سیاوش طاهری بگویم. عدم حضور سیاوش مصادف با عدم تمرکز من در نقشی است که قصد ایفای آنرا دارم. چون که من نمی توانم از بازیگری چشم بپوشم اما سیاوش طاهری با قرابت دیدگاه و همدلی ای که دارد انرژی و اتمسفر مکملی در کار به وجود می آورد که وجودش ساز و کاری محکم در جهت پیشرفت امور و کاتالیزوری قوی در به مقصد رسیدن است. کارگردانی مشترک مصداق بارز اعتماد متقابل و تعامل است. آبگون با اشاره به این که برای اجرای این نمایش گرفتار چالش هایی شده است، اظهار داشت: به سبب موقعیت تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و حتی جفرافیایی نمایشنامه، چالش هایی داشتیم. حتی دربخش بازیگری. چون بازیگران باید نقش شخصیت های جنوبی را بازی می کردند، آن هم جنگ زدگان جنوبی. حال آن که حتی یکبار هم پایشان را در مناطق جنوبی نگذاشته بودند و حالا باید با لهجه های درست صحبت و فرهنگ آن منطقه را درک می کردند. ما خوش شانس بوده ایم که گروه بازیگران تا این حد مستعد، توانمند و شش دانگ بودند وگرنه این کار هیچگاه با چنین فرصت کمی که تا اجرا داشتیم به سر انجام نمی رسید.
سیاوش طاهری دیگر کارگردان نمایش «۷۳۰ کیلومتر» در رابطه با همکاری خود با اشکان آبگون به خبرنگار مهر اظهار داشت: سابقه همکاری و دوستی من با اشکان آبگون به سال ها قبل برمی گردد و از همان سال ها تصمیم به اجرای مجموعه ای از کارها با یکدیگر را گرفته ایم. نگاه همسو به مسائل اجتماعی و اشتراک دغدغه ها در کنار تفاوت هایی که در شیوه کارگردانی داشته ایم به شکلی مکمل یکدیگر برای پیشبرد آثار بود. وی بیان نمود: «نمایش «۷۳۰ کیلومتر» هم یکی از همان کارها بود که بارها در موردش صحبت کرده بودیم و دغدغه هردوی مان شده بود. حتی چندین مرتبه با تفاوت هایی در گروه بازیگران برای اجرا تمرین کردیم اما در نهایت فرصت اجرای نمایشنامه به شکل کنونی فراهم گردید. طاهری در ادامه صحبت های خود در رابطه با چالش های کارگردانی مشترک یک اثر نمایشی توضیح داد: شاید اختلاف نظرهایی در کارگردانی وجود داشته باشد اما همیشه می دانیم همه صحبت ها، گفت و شنودها و تلاش ها برای یک هدف واحد است و در اینجا این هدف به سر انجام رساندن یک نمایش باکیفیت قابل قبول و درخور شان و احترام مخاطب است. پس از آن بحث فنی کار است، وقتی ۲ طرف با ذهن باز و آماده پذیرش وارد کاری می شوند همکاری به زیباترین و بدون سایش ترین حالت ممکن پیش می رود و این خصوصیت سبب می شود که این همکاری همیشه برایم لذت بخش باشد. وی ادامه داد: کارگردانی مشترک در هر اثر می تواند بشکلی متفاوت باشد، مثلاً در کاری امکان دارد تقسیم وظایف کارگردانی صورت بگیرد و هرکس بخشی از کار را انجام دهد یا در اثری دیگر همه چیز با همفکری و صحبت و مشورت صورت گیرد. «۷۳۰ کیلومتر» به واسطه فرم خاصش تلفیقی از هر دوی این ها است. شاید عجیب باشد ولی اگر بخواهم بدون لو دادن قصه بگویم این اجرا از ۲ بخش مختلف تشکیل شده است (که اشکان آبگون در یکی از بخش ها بعنوان بازیگر حضور دارد) که در پایان به شکلی در هم ادغام می شوند. این همان تقسیم کردن کارها و در عین حال همفکری و مشورت در همه مسائل فنی کار است.
این کارگردان تئاتر در رابطه با هدایت بازیگران نمایش تصریح کرد: فکر می کنم اگر در راه هرکاری بخصوص تئاتر به چالش بر نخوریم عجیب باشد. در هدایت و مدیریت بازیگران این اثر، آنقدر همه همدل، صبور و حرفه ای بوده اند که چالش ها به بهترین شکل ممکن پشت سر گذاشته شد. «۷۳۰ کیلومتر» به واسطه برهه زمانی روایت داستان، حضور شخصیت هایی از شهرها و محله های مختلف و کاراکترهای پیچیده با طیف رنگی متفاوت و حتی عجیب به ذات، کار دشوار و چالش برانگیزی برای هر بازیگری بشمار می رود اما با این وجود تمامی اعضای گروه بازیگری این کار به خوبی از پس دشواری ها و پیچ خم های هر کاراکتر برآمدند و حتی در مواردی ما را شگفت زده کرده اند. طاهری در انتها در رابطه با وضعیت این روزهای تئاتر اظهار داشت: من اینروزها تئاتر را دلتنگ، دغدغه مند، کمی سردرگم در میانه اما جوانه زده و امیدوار می بینم. دلتنگ برای بزرگانی که جایشان خالی است و کاش هنوز بودند یا باز هم کار می کردند، دغدغه مند به واسطه کسانی که روی متن های انتقادی امروزی کار می کنند یا از متون کلاسیک تلاش بر بازسازی بهترین آثار با دغدغه های انسانی همیشگی دارند، سردرگم بودن را هم از این جهت می بینم که تئاتر ما گاهی در میانه شعارزدگی و سانتامالیسم اما رو به رشد و امیدوار است، شاید عده ای با این حرف ها موافق نباشند اما حداقل به واسطه استقبال خوب از کارهای خوب اخیر که دیده ام می توانم نتیجه بگیرم که مخاطب باهوش اینروزها قدر کارهای با کیفیت و محترم را می داند و سالن هارا پر می کند و با قدری حمایت و اهتمام میتوان تئاتر ایران را به بهترین روزهایش برگرداند. شقایق سرسختی، مژده عباسی، نیما تبریزی، احمد افشاری و اشکان آبگون در نمایش «۷۳۰ کیلومتر» ایفای نقش می کنند. در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «شده تا حالا بدون این که بخوای یه جایی باشی که به تو خیلی مربوط نیست؟ خوب این نمایش رو ببینی میشه.» علاقه مندان به تماشای این اثر نمایشی می توانند از راه سایت گیشه تئاتر و تیوال بلیت تهیه کنند.
منبع: karamond.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب