تزیین هتل خالی با صنایع دستی؟!
به گزارش کاراموند، چند روز بیشتر به شب یلدا باقی نمانده است؛ یکی از مناسبت های ایرانی ها که پای محصولات در رابطه با این رویداد را به بازار باز می کند. از زیورآلات و کالاهای زینتی با طرح انار گرفته تا محصولات کاربردی در حوزه صنایع دستی که حالا گفته می شود مقرر است به مناسبت شب یلدا در هتل ها و مراکز اقامتی به معرض نمایش گذاشته شوند و از آنان برای تزیین استفاده گردد. باآنکه این اقدام در وهله نخست مثبت می نماید، اما برخی هنرمندان حوزه صنایع دستی این پرسش را مطرح می کنند که وقتی گردشگری در کشور از رونق چندانی برخوردار نیست، کارهایی از این دست تا چه اندازه می تواند مفید باشد؟
به گزارش خبرنگار صنایع دستی ایسنا، مدت هاست که برخی هنرمندان زمزمه می کنند: «دیگر رمقی برای صنایع دستی باقی نمانده است.» و برخی دیگر حتی عقیده دارند: «جنس های چینی آنقدر در بازار وارد شده و در خرده فروشی ها غوغا می کنند که جای صنایع دستی کشورمان را گرفته اند.»
علیرغم هشدارهایی که بارها از جانب هنرمندان و کارشناسان صنایع دستی برای بهبود وضعیتِ این هنر ـ صنعت داده شد، اما نگاهی به اقدامات صورت گرفته نشان میدهد که همچنان گشایش چشمگیری در این عرصه صورت نگرفته است.
در کنار این مورد اما هر از چندگاهی، خبرهایی منتشر می شود که روزنه ی کوچکی از امید برای صنایع دستی شمرده می شود.
یکی از همین خبرها در ارتباط با استفاده از محصولات صنایع دستی برای تزیین هتل ها و مراکز اقامتگاهی است که به مناسبت شب یلدا در نظر گرفته شده است. اقدامات اینچنین علیرغم این که پیشِ چشم هنرمندان ارزش دارد اما باز هم کافی نیست؛ چونکه آنها یک خواسته ی اساسی دارند: «برنامه ریزی بلندمدت برای صنایع دستی».
حسین بختیاری، هنرمند حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی است که عقیده دارد تابحال برنامه ای دقیق برای رونق تولید صنایع دستی از جانب مسؤلان مربوطه عرضه نشده است.
او در رابطه با ی نمایشگاه های صنایع دستی به مناسب شب یلدا می گوید: «هر اتفاقی که بتواند به رونق تولید صنایع دستی کمک نماید، برای ما اتفاق خوبی است. حالا در هر فصلی باشد؛ چه در روزهای شب یلدا و چه در طول سال. این ایام و مناسبت های بیشتر به درد مسئولان می خورد که روی آن مانور می دهند و بالاخره عنوان می کنند که چنین اتفاقی را رقم زده اند ولی در مجموع برای رونق تولید صنایع دستی باید یک برنامه ریزی درازمدت، مدون و موثر صورت گیرد.»
او ادامه می دهد: «وقتی صنعت گردشگری ما بخصوص در حوزه بین الملل به علل مختلف گرفتار رکود است، نمی توان انتظار داشت که در این عرصه اگر از صنایع دستی استفاده نمائیم، نفع چشمگیری برای حوزه صنایع دستی ایجاد شود. برای مثال می آییم امکانات زیادی را در یک اتاق قرار می دهیم اما درِ آنرا می بندیم! خب چه کسی از امکانات استفاده کند؟ در حوزه داخلی هم گردشگری به سبب تورم و مشکلاتی که وجود دارد، رونق لازم را ندارد. این اقدامات کمک چندانی به رونق صنایع دستی نمی کند و این نوع سیاستگذاری ها بیشتر مناسبتی است و نگاه بلندمدتی در آن وجود ندارد.»
این هنرمند با اشاره به معضلات مختلفی که در بخشِ اقتصاد صنایع دستی وجود دارد، اظهار می کند: «ما یک حوزه متولی کاردان، قوی، تصمیم ساز و برنامه دار نداریم. هم اکنون دفتر بازرگانی صنایع دستی چه در حوزه داخلی چه در حوزه خارجی بیاید بررسی کند که در این یک سال، آمار فروش صنایع دستی چه تغییری کرده است؟ دولت جدیدی که آمده، دولت مردمی است که قرار بود تحولات بزرگی ایجاد نماید که منجر به رونق تولید و اقتصاد حوزه صنایع دستی شود. خواهش من اینست که شما مدیرکل دفتر بازرگانی صنایع دستی را دعوت کنید و بررسی کنید که در این یک سال و اندی چه اتفاقی در حوزه صنایع دستی رخ داده است؟ اگر اتفاقی افتاده، عنوان شود و اگر نیفتاده باید نشست و فکری کرد. بالاخره برای رونق تولید باید فکری کرد.»
بختیاری اضافه می کند: «چه متولی باشد چه نباشد، ما کار خودمان را انجام می دهیم ولی نیاز هست که بازار صنایع دستی تحریک شود، اقتصاد آن شکوفا شود و تولید آن رونق پیدا کند. باید برنامه ریزی انجام دهیم تا نتیجه ای به دست بیاید و بعد بررسی شود که اقدامات انجام شده چقدر سبب رشد شده اند؟»
او ادامه می دهد: «احساس من اینست که برنامه ای برای رونق تولید و بازرگانی صنایع دستی ایران وجود ندارد و اگر هست، حداقل بنده از آن اطلاعی ندارم. برنامه باید به صورت مشخص اعلام گردد. برخی آمدند و گفتند می خواهم فلان کار را انجام دهم اما چند سال گذشت و خبری نشد. همیشه گفتند می خواهند کاری انجام دهند اما نه تنها اتفاقی نیفتاده، بلکه اتفاقاتی که از ابتدا شروع شده بود هم تعطیل شد.»
این هنرمند در آخر بیان می کند: «زمانی فروشگاه هایی در نقاط مختلفِ دنیا داشتیم که محصولات صنایع دستی را عرضه می کرد یا زمانی دولت ها در رونق فروش صنایع دستی اثربخشی داشتند، ما همه این موارد را تعطیل کردیم و به حساب خصوصی سازی و به بهانه ی تقویتِ بخش خصوصی همه امکاناتی که وجود داشت، گرفته شد و اختیاری هم به بخش خصوصی داده نشد. حتی یکی از شاخص هایی که سبب رشد صنایع دستی می شد، اجرایی نشد. من معتقدم اتفاق خاصی رخ نداده و متأسفانه روز به روز صنایع دستی ایران با رکود بیشتری روبرو شده است.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب