حذف کنکور راه نجات دانش آموزان است!
به گزارش کاراموند اسماعیل امینی با دفاع از حذف درس های عمومی از کنکور می گوید: حدودا چیزی بعنوان آموزش و تعلیم و تربیت در مدارس نداریم و همه چیز شده، تست و راه نجات دانش آموزان و خانواده و مدرسه ها حذف کامل کنکور است.
این شاعر و استاد دانشگاه در گفتگو با ایسنا درباره حذف درس های عمومی از کنکور ۱۴۰۲، اظهار نمود: اگر تمام کنکور را بردارند به واقعی شدن کلاس های مدرسه کمک می کنند. هم اکنون کنکور کلاس های مدرسه را تحت تاثیر قرار داده است؛ حدودا در مدرسه ها چیزی بعنوان آموزش و تعلیم و تربیت نداریم. مدرسه ها به کلاس کنکور تبدیل گشته اند. این دیگر در ارتباط با ریاضی و ادبیات نیست همه درس ها این طور شده اند، حتی درس مهمی مانند زبان فارسی و نگارش حدودا حذف گردیده است، هم اکنون چیزی بعنوان خواندن و نوشتن در مدرسه ها نداریم، فقط تست است. به نظرم راه نجات مدرسه و دانش آموزان و خانواده هایشان حذف کامل کنکور است. همین مقدارش هم که حذف شده، به نظرم خبر خوشی است. امیدوارم خیلی زود به این نتیجه برسند که کل کنکور را بردارند.
امینی درباره انتقاداتی که درباره تستی بودن ادبیات مطرح می شود، توضیح داد: اساسا هیچ مبحث علمی قابل تست نیست، کسی که مخترع تست بوده چیزی از علم نمی دانسته، یک آدم با ذهنیت مکانیکی بوده است. مساله علم رسیدن به یک جواب قطعی نیست، مساله علم پیدا کردن چاره است. چاره ها هم امکان دارد، متفاوت باشد اینکه فکر نماییم هر مساله ای از قبل یک جواب صحیح دارد، اصلا حرف علمی ای نیست در هر حوزه ای که می خواهد باشد. اما همین تست بلای جان علم ما شده است. درباره هر موضوعی که حرف می زنید، فارغ از کنکور، آدم ها دنبال یک پاسخ قطعی هستند؛ کدام زبان از بقیه بهتر است؟ کدام شاعر از بقیه شاعرها بهتر است؟ در هیچ موضوعی ما جواب قطعی نداریم، ازاین رو کل ماجرای تست به نظرم، ماجرای باطلی است.
این استاد دانشگاه سپس بیان نمود: تست های در ارتباط با زبان و ادبیات فارسی چند سال پیش را نگاه می کردم، به قطعیت می گویم هیچ کدام از این تست ها به ادبیات و زبان فارسی مربوط نیست بلکه یک مشت شگرد، تکنیک و حقه بازی است. شاید از بین آنها چهار یا پنج سوال رنگی از زبان و ادبیات فارسی داشته باشد، بقیه دوز و کلک و حقه بازی است؛ همان ها که سوالات را طراحی می کنند، می روند در آموزشگاه ها درس می دهند. من سال هاست با بچه ها سر و کار دارم، این بچه ها با رتبه های بالایی هم به دانشگاه می آیند اما هیچ سواد ندارند. طراحان تست ها یکسری نکته های غلط را فشرده و به مباحث علمی و نکته علمی تبدیل نموده اند، مثلاً اینکه دوبیتی با رباعی چه فرقی دارد؟ جواب این است که یکی با هجای کوتاه آغاز می شود و دیگری با هجای بلند. در حالیکه دوبیتی با رباعی خیلی فرق ها و خیلی شباهت ها دارد. این مباحث، مباحث گسترده ای است، ساده لوحانه است که بگوییم این با هجای بلند آغاز می شود و آن یکی با هجای کوتاه. این ظلم ضد علم است. در ریاضی هم همینطور است، همین بلا را سرش آورده اند و یا درس دینی سوال این است که «معنای این آیه چیست؟» بعد یکسری برداشت های ساده لوحانه را بعنوان تست نوشته اند.
امینی تصریح کرد: انگار ناظری وجود ندارد، هیچ کس این تست ها را تحلیل و بررسی و ارزیابی و نقد نمی کند، که این ها چیست که بعنوان سوال کنکور طرح می کنید؟ بچه های جوان ما را در بهترین سن و سالشان سرکار می گذارند. در روزهای برگزاری کنکور به سطح شهر بروید، ببیند چه خبر است. بچه ها و خانواده هایی را می بینید که سرگردان هستند و دست و پاهایشان می لرزد که بچه من کنکور دارد!
او درباره اینکه چه پیشنهادی برای علاقه مندان کردن دانش آموزان و دانشجویان به زبان و ادبیات فارسی دارد، اظهار نمود: دوسه راه است که اجرا نخواهند کرد اما من می گویم؛ اول از همه اینکه نباید کنکور باشد. کنکور سراسری یکنواخت کار بیهوده ای است و کنکور را باید جمع کنند. پیشنهاد دوم من این است که اجازه دهند کتاب های درسی متنوع شود. به نظرم هر منطقه ای و هر مدرسه ای به اقتضای خودش تعدادی متن را انتخاب نماید که برای بچه های آن منطقه جاذبه داشته باشد و بخوانند. کتاب درسی را بولتن خبری، سیاسی و تحلیلی کرده اند و خیال می کنند از راه کتاب درسی ادبیات می توانند چیزهایی که در ذهن سیاستمداران می گذرد به بچه ها تلقین کنند، در حالیکه این کار جاذبه کتاب ادبیات مدرسه را گرفته است و کار خطایی است. اگر بخواهیم به بچه ها بینش سیاسی بدهیم با کتاب درسی اتفاق نمی افتد و باید از راه دیگری باشد. نمی توانیم شعر عطار و مولوی و حافظ را برداریم و شعر دوستان خودمان را بگذاریم و بگوییم بچه ها باید این ها را بخوانند. این کار غلطی است.
این طنزپرداز و استاد دانشگاه در انتها تاکید کرد: تجارتی که بعنوان کنکور راه افتاده، امکان دارد برای عده معدودی پرسود باشد اما صدمه زننده است هم به فرهنگ ما صدمه می زند، هم به خانواده ها و امنیت روانی ما. کنکور جفای بزرگی است. به نحوی جیب کسانی را که تجارت کنکور برایشان مفید است، پر کنند اما کنکور را از سر راه بچه های مردم بردارند تا هم بچه ها و معلم ها با خیال راحت درس بخوانند، یاد بگیرند و تمرین کنند و از فرآیند آموزش و پروش لذت ببرند و روال آموزش و پروش، روال اضطراب آور برای بچه ها نباشد. این مقایسه ها، رتبه بندی ها و ایجاد هیجان فایده ای ندارد. آدم های عجیب و غریبی که بعنوان مدرس کنکور در تلویزیون می آورند، در شأن فرهنگ ما نیست، آدم هایی بعنوان مدرس می آیند انگار شعبده بازی یا استندآپ کمدی می کنند و وجاهت معلمی ندارند. یک مشت تکنیک و شگرد و حقه بازی است، بدون دانستن تست بزنید و چشم بندی به چه در می خورد. اگر از کشور دیگری این برنامه ها را ببینند نمی خندند که کشوری با این پیشینه فرهنگی، چرا وضعیت علم و تعلیم و تربیتش به این روزگار و به دست این آدم ها افتاده است؟
منبع: karamond.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب