پیمان فروهر درباره مبنای افزایش قیمت آب برای امسال گفت: سال 94 قیمت آب 500 تومان و سال 95 قیمت هر بطری نیم لیتری آب به 600 تومان رسید و امسال قیمت آن 700 تومان تعیین شده است.
وی در پاسخ به اینكه سازمان حمایت از مصرف كنندگان آیا در جریان این افزایش قیمت بوده است گفت: تا دو سال گذشته آب های بسته بندی نیز جز كالاهی مشمول قیمت گذاری و نظارتی بوداما از سال گذشته معاون اجرایی رییس جمهور اب بسته بندی را به فهرست گروه سه كالایی كه بهش می گویند سایر كالاها منتقل كردند. قبل از این انتقال در شیوه قبلی باید دو سه ماه قبل عید و دو سه ماه بعد از عید با بروكراسی های اداری می رفتیم و مجوز افزایش قیمت می گرفتیم ،اما با ورود به گروه سه كالایی هر واحد تولیدی خودش مسئول تعیین قیمتش هست و دیگر مشمول ان نظام دستوری قیمت نیست. دلیلش هم واضح هست كه چرا سازمان حمایت تولیدات این صنعت را به گروه سه كالایی برد برای آنكه اب بسته بندی مورد مصرف كمتر از 3 درصد مردم ایران است ، لذا تاثیر گذاری اندكی در اقتصاد خانوار دارد ،اما با این وجود ما به دلیل احترام و تعاملی كه با سازمان حمایت داریم مكاتبات لازم را برای افزایش قیمت انجام و مستندات آن را به سازمان حمایت ارائه دادیم. بنابراین اطلاع رسانی لازم صورت گرفته و افزایش 15 درصدی برای یك صنعت مهجور افزایش بالایی نیست.
وی با تاكید بر اینكه فعالان این صنعت تمایلی برای افزایش قیمت ها ندارند گفت: به دلیل بالا رفتن هزینه های تولید از جمله افزایش دستمزد كارگران ، بالا بودن نرخ سود تسهیلات بانكی و افزایش قیمت آب و برق چاره ای جز افزایش 15 درصدی قیمت ها نبود .
زمانیكه شورای اقتصاد میگوید فقط قیمت آب مصرفی كارخانه های آب بسته بندی كه از زیر زمین بر داشت می كنند 10 برابر شود اما با صنایع دیگر مثل نوشابه سازی و غیره كاری ندارند ،چطور این صنعت می تواند هزینه هایش را پوشش دهد. بنابراین فعالان این صنعت ناگزیر به افزایش قیمت محصولشان بودند اما باید به این نكته توجه داشت كه آبهای بسته بندی درسفره فقرا مورد استفاده قرار نمی گیرد و فقط حدود سه درصد مردم ایران مصرف كننده اش هستند.
فروهر در ادامه افزود: صنعت ما محصولش بسیار حجیم و سنگینی هست وزن هر باكس آب بسته بندی 10 كیلو است، بنابراین شركت های حمل و نقل هم هزینه ها را هرسال افزایش می دهند بنابراین قیمت آب معدنی هم نمی تواند با توجه به افزایش هزینه ها ثابت بماند.
دبیر انجمن آبهای معدنی و اشامیدنی ایران در رابطه با صادرات این محصول گفت :صادرات اب ما اندك است و در 10 سال گذشته میزان صادرات آن به دلایل مختلف افت كرده است . سال گذشته حدود یك میلیون و 700 دلار به كشورهای عراق و افغانستان و تركمنستان آب صادر شده است . در كشورهای حوزه خلیج فارس یكی از واحد های دارای برند ما موفق شده در امارت مركز پخش بزند كه می تواند درآینده مسیر خوبی باشد . صادرات ما به قطر خیلی اندك است اگر چه چند بار اعلام امادگی كردیم اما متاسفانه مثل همه امور تركیه پیش تاز است و در همه حوزه های صنایع غذایی در قطر از تركیه عقب افتادیم .
صادرات به دلیل بحث هزینه های مالی حمل و نقل از كارخانه تا مرز و از آنجا به كشور هدف بالاست و همچنین ناامنی كشورهای هدف صادراتی ازجمله عراق و افغانستان رغبت تجار را برای صادرات به این كشورها كم كرده است.
وی افزود : كارخانه های اب آشامیدنی و نعدنی هم اینك با یك دهم ظرفیت كار می كنند و درصورت رفع مشكلات توانایی صادرات وجود دارد.
دبیر انجمن آبهای معدنی و آشامیدنی ایران در پاسخ به این پرسش كه آیا با وجود چنین ظرفیت خالی برای تولید ، واردات آب بسته بندی با قیمت های 20 تا 40 هزارتومان برای هر قوطی منطقی است گفت : اگر به اقتصاد ازاد و سازمان تجارت جهانی می خواهیم بپیوندیم، این پیوستن یكسری الف بای كاری دارد كه باید رعایت شود و نمی شود كه یك طرفه فقط صادرات داشته باشید و واردات نداشته باشید، هر چند منطقی به نظر می رسد كه با وجود این همه كارخانه آب بسته بندی وارداتی صورت نگیرد، اما شما در دنیای تجارت به زورنمی توانید بگویید كالا وارد نشود. مگر ما سایپا و ایران خودرو نداریم پس در این صورت نباید اجازه دهیم هیچ ماشین خارجی وارد شود. در سوپر ماركت ها نیز در كناربهترین ماكارونی ایران ماكارونی ایتالیاتی و تركیه هم چیده شده است، بنابراین این اتفاق در حوزه آب معدنی هم ممكن است بیفتد.
وی در باره وارد كنند گان آب معدنی به كشور گفت: وارد كننده آب معدنی دو سه شركت خصوصی هستند . همان شركت های برند فرانسوی كه محصولشان وارد ایران شده است در ایران هم سرمایه گذاری كرده اند و با استفاده از نیروهای ایرانی با نام بومی در كشور تولید آب معدنی دارند. در صنعت غذا واشامیدنی 4 غول جهان درصنعت بسته بندی اب هستند كه در ایران نیز كارخانه خریدند و با ورود سرمایه و بكارگیری نیروی ایرانی دارند كار می كنند.