با وجودی كه قیمت مسكن در منطقه ۱ شهر تهران طی تیرماه سال جاری ۲ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل كاهش یافته، بازار خرید و فروش آپارتمان
لوكس در این منطقه همچنان كساد است. این موضوع باعث شده مالكان در فروش واحدها تخفیف بدهند. هم اكنون متوسط تخفیف واحدهای مسكونی
لوكس در منطقه ۱ معادل ۱۲.۴ درصد برآورد شده در حالی كه متوسط نرخ تخفیف در مناطق یك تا ۸ و منطقه ۱۳ به حدود ۵ درصد رسیده است.
شاخص قیمت و متراژ آپارتمان در منطقه ولنجك ۲.۱ میلیارد تومان با میانگین ۱۶۰ متر مربع، دربند شمالی ۱.۵ میلیارد تومان با میانگین ۱۳۰ متر مربع، زعفرانیه ۳ میلیارد تومان با میانگین ۲۰۰ متر مربع، الهیه شمالی ۳.۵ میلیارد تومان با میانگین ۲۱۰ متر مربع، فرشته غربی ۳.۵ میلیارد تومان با میانگین ۲۱۰ متر مربع، آجودانیه ۲.۲ میلیارد تومان با میانگین ۱۷۴ متر مربع و فرمانیه شرقی ۲.۵ میلیارد تومان با میانگین ۱۸۵ متر مربع است.
افت ۲ درصدی قیمت مسكن در منطقه ۱ شهر تهران وقتی در كنار شاخص تورم قرار می گیرد نشان می دهد این منطقه با سقوط آزاد قیمت مواجه است و هم اكنون قیمت مسكن در این منطقه افت ۱۱.۹ درصدی را تجربه می كند.
درحالی كه ركود در بخش فروش آپارتمانهای
لوكس با توجه به مازاد ۴۹۰ هزار واحد مسكونی استان تهران كماكان ادامه دارد، رییس اتحادیه مشاوران املاك شمیرانات می گوید: هم اكنون آپارتمانهایی داریم كه قیمت آنها متری ۳۰ میلیون تومان است. حتی آپارتمانهای متری ۴۰ میلیون تومان داریم كه همه فروخته شده است. پس در این جامعه پول هست ولی درست حركت داده نمی‌شود.
محمدرضا قاسمی بیان می كند: من یكی از طرفداران آپارتمانهای لاكچری و طرفدار پولدارها هستم. به ضرس قاطع هم می گویم و این مساله را فریاد می زنم؛ چون پولدار وقتی می آید با سرمایه ای كه می آورد، شغل ایجاد می‌كند. پولداری كه ساختمان لاكچری می سازد حداقل ۳۰۰ نوع شغل ایجاد می كند.
اما در سوی دیگر دبیر علمی طرح جامع مسكن معتقد است: هر اقتصادی خواست برمبنای مستغلات رشد كند در نهایت به یك بحران اساسی برخورد كرد و اینكه بگوییم بخش مسكن پیشران اقتصاد است شاید زیاد مناسب نباشد. هرچند ارتباطات پسین و پیشین زیادی با خود دارد اما چون مسكن یك كالای قابل صدور نیست با اتكا به آن و به زور منابع مالی نمی‌توان آن را رشد داد تا اقتصاد مسكن راه بیفتد و این یك كار غلط است.
فردین یزدانی با بیان این پیش بینی كه به دلیل تغییر ساختار جمعیتی و نبود مازاد منابع در اقتصاد كلان، جهش قیمت مسكن نخواهیم داشت، می گوید: هیچ اقتصادی در دنیا نمی‌تواند در میان‌مدت و بلندمدت بر پایه بخش مسكن رشد كند مگر اینكه دچار بحران‌های آن چنانی شده باشد كه نمونه آن بحران آمریكا در سال ۲۰۰۸ و یا برزیل ۱۹۹۷ و شرق آسیا ۱۹۹۸ بود.
آخرین بررسی‌های میدانی در شهر تهران نشان می‌دهد پرسشگران منفعل در بنگاه‌های مسكن به مشتریان آتی تغییر ماهیت داده‌اند. شیفت آرام تقاضا از سمت واحدهای كلید نخورده به سمت واحدهای ۶ تا ۱۰ سال علاوه بر آنكه نشان دهنده بالا رفتن قدرت خرید با چاشنی قناعت بخش مصرفی است، حاكی از آن است كه بازار عرضه می‌تواند با فاصله زمانی به منابع مالی راكد خود دسترسی پیدا كند و شاید به همین علت است كه در زمستان سال قبل تعداد پروانه‌های ساختمانی شهر تهران ۳۷ درصد افزایش را نسبت به مدت مشابه سال قبل تجربه كرد. این افزایش در حالی رقم خورد كه بخش مسكن دارای رشد منفی ۱۷ درصدی بود. لذا رشد پروانه ساختمانی در بافت فرسوده می‌تواند از سوی سرمایه گذاران آینده نگر انجام شده باشد.
از سوی دیگر رشد ۴۹ درصدی تقاضا برای خرید واحدهای ۱۶ تا ۲۰ سال در تیرماه سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل كه با كاهش ۵.۷ درصدی سهم واحدهای كمتر از پنج سال نسبت به تیرماه سال ۱۳۹۵ همراه بود نشان می‌دهد بازار قدیمی ساز با توجه به ویژگی «مسكن در بضاعت» و تقویت از طریق تسهیلات ۱۶۰ میلیون تومانی سهم قابل توجهی از رشد را در فاز پیش رونق به خود اختصاص داده است؛ هرچند هنوز واحدهای مسكونی تا پنج سال ساخت با سهم ۴۶ درصد بیشترین تقاضا را دارد.
تیرماه سال جاری تعداد معاملات آپارتمانهای مسكونی شهر تهران نسبت به ماه قبل و ماه مشابه سال قبل به ترتیب ۶.۲ و ۲.۵ درصد كاهش یافته كه نشان از انجماد بازار در ثلث فصل جابه‌جایی است. با این حال ریز نوسانات حاكی از آن است كه مقاومت مالكان خانه‌های نوساز برای ارائه‌ی تخفیف باعث شیفت آرام طرف تقاضا از سمت نوسازها به سوی قدیمی سازها بوده است. هم اكنون ۳۶.۶ درصد معاملات مربوط به خانه‌های ۱۱ سال ساخت به بالا است كه نسبت به تیرماه سال قبل ۴.۳ درصد رشد نشان می دهد. همچنین فروش واحدهای بیش از ۲۰ سال در ماه چهارم سال جاری نسبت به زمان مشابه سال ۱۳۹۵ معادل ۲۰ درصد بالاتر بوده است.