در قالب یك یادداشت مطرح شد؛
نامه نصرالله قادری به خدا!
به گزارش کاراموند، نصرالله قادری نویسنده و کارگردان تئاتر طی یادداشتی با عنوان نامه ای برای خدا به انتقاد از شرایط فعلی تئاتر پرداخت.
به گزارش کاراموند به نقل از مهر، نصرالله قادری نویسنده، مدرس و کارگردان با سابقه تئاتر طی یادداشتی که در اختیار گروه هنر خبرگزاری مهر قرار داد، به انتقاد از وضعیت و شرایط کنونی تئاتر ایران پرداخت.
در بخشی از این یادداشت با عنوان «نامه ای برای خدا» چنین آمده است:
«من حرف هایی برای «گفتن» دارم، که گوشی برای «شنیدن» نیست و حرف هایی برای نگفتن دارم که هیچگاه سر به «ابتذال گفتن» فرود نمی آرند. حرف های شگفت زیبا و اهورایی همین هایند و سرمایه ماورایی هر کسی به اندازه حرف های است که برای نگفتن دارد. اما برای تو می گویم. مرا می شناسی. «نصرالله» توام. بنده روسیاه و گناه کاری که قلم جز در راه تو بر سینه زرین لوح ننهاده ام. منم هم پای سیدآل قلم مرتضی آوینی. منم نویسنده «تنهاترین مظلوم، مظلوم ترین تنها»، روایت زندگی شهید مظلوم دکتر بهشتی. منم آن که برای سید و سالار شهیدان کاینات، حسین زهرا، «زخم کهنه قبیله من!»، «هنگامه ای که آسمان شکافت» را نوشتم. پر نگویم، تو نیک آثارم را دیده ای. می شناسی. از قبیله تئاترم. همو که بر مبنای نهج البلاغه مولای عدالت «قربانی همیشه» را در وضعیت حالا نوشت. نوشتم و قربانی شدم. طبق قرارداد باید آنرا به صحنه می آوردم، حتی از پخش کتابش هم جلوگیری کردند. نه که خلاف بود. همه مجوزها را داشت. فقط به سبب کین توزی. به هر دری زدم، پاسخی نیامد. متوسل به قانون شدم و منتظرم. اما بیشتر از این نمی توانم صبر کرد. نه به خاطر یک اجرا، نه برای کتاب، به سبب وضعیت فعلی تئاتر دیارم. تو می دانی که تشنه قدرت نیستم. پی پستی نمی دوم که دیگر نه وقتش را دارم و نه قوتش را. کارهای اساسی دیگری دارم.»
در بخش دیگری از یادداشت قادری می خوانیم:
«ای مهربان، سال قبل پای در میدانی نهادم که در هنگامه غوغا تئاتر و دیارم هدر نشوند. به جشنواره تئاتر فجر رفتم. دشنام ها، تهدیدها، تحقیرها، رانده شدن ها و الخ را به جان خریدم. از جانب ناکثین و مارقین و قاسطین و قاعدین مورد هجوم قرار گرفتم و آن که باید از من و ما حمایت می کرد بی نهایت زخمم زد حتی حسرت یک آخ را هم به دل همه گذاشتم. قرار بود به حرف مان گوش دهند و اگر راستی در آن یافتند چاره ای کنند. آنقدر گرفتارند که هنوز فرصت نکرده اند. همه آن هایی که پا را در راه نداده بودند حذف کردند و کثیری از آنها که در قامت مخالف بودند را فرا خواندند. حتما همین درست بوده که صلاح مملکت خویش خسروان دانند! تو تنها گواه من که هیچگاه حاضر نبوده ام حتی دشمنم را از صحنه تئاتر برانند. فقط کاش به ما هم نیم دیگران فرصت بدهند.»
نصرالله قادری در بخشی از یادداشت «نامه ای برای خدا» چنین نوشته است:
«ما اصحاب رسولی هستیم که اهل گفتگو به بهترین شیوه ها هستیم و از «دیالوگ» نمی هراسیم. تو می شناسیم که اپورچونیست نیستم، قلم، قدم و قیامم از سراندیشه بوده و هست و بدون شک چون معصوم نیستم بری از خطا هم نیستم. اما خلوت و جلوتم یکی است. در خلوت برای اغیار دلبری نمی کنم و خلاف باورم حرف نمی زنم و در جلوت پز همدلی ندارم. از جماعت «رحماء بینهم» و «أشداء علی الکفار» ام. ماننده دیگرانی نیستم که دل به دو جا دارند و در خلوت دشمن صراط تو و این دیارند و برای اغیار دلبری می کنند و در جلوت کمر بسته تر از هر کمر بسته ای وانمود می کنند که سرباز تواند.»
وی در ادامه چنین آورده است: «خدایا مپسند آنان که شیفتگان خدمت اند رانده شوند و شیفتگان قدرت سکانداری کنند. تئاتر هنری مردمی است، مپسند به ترفند آمار و نمودار هدر شوند. مپسند عاشقان این قبیله تنها بمانند. من احساس خطر می کنم. ما در وضعیت بحرانی قرار داریم. نمی خواهم مثل دیگران به خاطر یک دستمال قیصریه را به آتش بکشم. نمی توانم آن حرف هایی برای نگفتن را که همچون زبانه های بی قرار آتش اند، فروزان کنم. این انفجار را به بند کشیده ام که مباد دشمن از آن بهره ببرد. پی «نام» و «نان» نمی دوم. فقط به وظیفه ام عمل می کنم تو گواه من که همیشه عمرم بنا به وضعیت در عملم گاه علوی بوده ام، به وقتش، حسنی، زمانی سجادی و هنگامه ای باقری، و صادقی و زمانی، کاظمی و گاه جوادی و گاه رضایی و گاه عسگری و هنگامه هجوم خصم حسینی!»
در بخش پایانی یادداشت قادری چنین نوشته شده است:
«اینک وقت تبعیت از زیباترین روح پرستنده است و فقط با تو سخن می گویم. منتظر می مانم که اجابت کنی. که می کنی. من به وظیفه ام عمل کرده ام اگر آن هایی که باید بشنوند، شنیدند و عمل کردند که «الحمدالله» و اگر نکردند، «الله اکبر» این نخستین نامه من به تو در رابطه با وضعیت فعلی تئاتر دیارم هست و تا چهارده نامه به قاعده چهارده معصوم بزرگوارم برایت نامه می نویسیم و اگر نشد، آن که باید را به «مباهله» می خوانم.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب