گفت وگو با علیرضا طبایی
بحثی درباره رقابت ربات ها با نویسنده ها
به گزارش کاراموند علیرضا طبایی درباره جلو زدن ربات ها از شاعران و نویسندگان می گوید که اگر ربات ها بتوانند مثل انسان حس و عاطفه داشته باشند، امکان دارد بتوانند کارهایی را انجام دهند و آثاری را عرضه کنند اما این حدودا محال است.
این شاعر و منتقد ادبی در گفتگو با ایسنا و به دنبال اظهارنظر مطرح شده از جانب کازوئو ایشی گورو، نویسنده انگلیسی ژاپنی تبار برنده نوبل ادبیات در خصوص این که «در آینده پیش رو امکان دارد ماشین ها با رمان نویسان رقابت کنند و شاید از آنها پیشی بگیرند»، در مورد احساس خطر شاعران و نویسندگان ایرانی درباره خلق آثار ادبی از جانب ربات ها به واسطه هوش مصنوعی و امکان سنجی این مساله اظهار نمود: آن چه هم اکنون مورد نظرم است، این است که به قول استاد سخن، سعدی، «رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند»؛ انسان پیشرفت می کند و مرزهای هنر، علم و دیگر مرزها را درمی نوردد و فراتر از آن چه تصور می کند، جلو می رود.
او سپس ضمن اشاره به لزوم وجود حس و عاطفه در ربات ها برای خلق اثر ادبی اظهار داشت: این را که در آینده چه پیش می آید، نمی توان تایید یا نفی کرد اما اگر ربات ها بتوانند مثل انسان حس و عاطفه داشته باشند و امکان بروز عواطف شان را پیدا کنند، امکان دارد بتوانند کارهایی را انجام دهند و آثاری را عرضه کنند اما این حدودا محال است.
طبایی اضافه کرد: همه کسانی که دستی در کار تامل و تعمق درباره انسان دارند، می دانند که انسان موجودی است با لایه های مختلف و تودرتو. امکان این که بتوانیم کنش و واکنش های انسان را در مقابل هر رویداد تازه ای از آهن، پیچ، مهره و پلاستیک ببینیم انتظاری محال است؛ چون ربات ها از مجموعه این ها و مغزهای مصنوعی تشکیل شده اند و ازاین رو با عنایت به این که امکان پرداختن به لایه های درونی ذهن و اندیشه انسان را ندارند، بعید است که بتوانند در آینده آثاری ادبی عرضه کنند.
وی در ادامه به احتمال تشابه آثار ادبی تولیدی توسط ربات ها به آثار انسان ها اشاره و بیان نمود: تصور می کنم اگر هم ربات ها بتوانند چنین کاری انجام دهند، حداقل نمود و سطح پایینی از همان چیزهایی را عرضه خواهند کرد که انسان ها عرضه نموده اند و چیز تازه ای به ما نخواهند داد. چون خروجی در همان حدی است که به آنها داده شده و در همان حد امکان دارد چیزهایی را عرضه کنند، اما این خروجی فاقد نوآوری، ابداع و آن حس زیبایی و طراوت و در یک کلام خلاقیت است.
علیرضا طبایی همینطور در مورد امکان تطابق زبان فارسی با زبان ماشین و پیشی گرفتن زبان انگلیسی از زبان فارسی در خلق اثر ادبی توسط ربات ها اظهار داشت: این که انسان بتواند مرزهای تازه ای را درنوردد هیچ بعید نیست ما حالا واقعا نمی توانیم قضاوت نماییم که انسان تا چه مرحله ای می تواند پیش برود و ربات ها تا چه مرحله ای می توانند خرق عادت کنند، باید درک این مسائل را به آیندگان حواله دهیم.
این شاعر در انتها اظهار نمود: با این وجود من تصور می کنم هیچ بعید نیست که انسان با عنایت به خلاقیتی که در وجودش به ودیعه گذاشته شده، بتواند بازآفرینی را در ربات ها لحاظ کند. خلاقیت تنها چیزی است که امکان ندارد بتوان آنرا در چیزی مصنوعی دمید، از دید من حدودا غیر ممکن است، اما دنیای شگفت انگیزی است. انسان در مقابل شگفتی هایی که می بیند به جز حیرت از او کاری برنمی آید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب