خاطره جالب یک بازیگر از تماشای جام جهانی در زمان ساخت آژانس شیشه ای
کاراموند: اصغر نقی زاده خاطره جالبی از تماشای مسابقات مقدماتی جام جهانی در زمان ساخت فیلم «آژانس شیشه ای» بیان کرد. این بازیگر در جریان ساخت فیلم برای تماشای مخفیانه ی بازی ایران و چین، تلویزیون کوچکی را در یکی از اتاق های آژانس پیدا کرده و به تماشای فوتبال نشسته است که همین مورد سبب شده گروه سازنده نتواند کار را بموقع ضبط کند و در نهایت مچش را گرفته اند!
به گزارش کاراموند به نقل از ایسنا، اصغر نقی زاده معتقد است: هر فردی که به بازیگری علاقه دارد و تمایل دارد دراین زمینه پیشرفت داشته باشد، باید تا جایی که می تواند فیلم و سریال ببیند و آنها را تحلیل کند.
او ادامه می دهد: برای مثال من «مختارنامه» را چندبار تماشا کردم تا میزانسن، کارگردانی، فیلم برداری، طراحی صحنه، طراحی لباس، بازی ها و باقی نکات را برای خود تحلیل کنم و به عنوان یک دانش آموز یاد بگیرم. این رفتار را استاد خسرو شکیبایی به من آموخت.
نقی زاده تصریح کرد: من در فیلم «سرزمین خورشید» با آقای شکیبایی همبازی بودم و در آنجا خیلی از نکات مربوط به بازیگری را از او یاد گرفتم. او به من آموخت چگونه بصورت باورپذیر به بازیگری بپردازم. خسرو شکیبایی در یکی از فیلم هایش با نقش مقابل رابطه خوبی نداشت؛ بنا بر این در دنیای واقعی با او ارتباط مثبتی برقرار نمی کرد تا احساسی واقعی تر را به نمایش بگذارد.
او درباره ی ی نقش هایی که تا حالا بازی کرده چنین اظهار داشت: در فیلم های دفاع مقدس ما تلاش بسیاری می نماییم تا حس و حال واقعی آن دوران را به نمایش در آوریم اما به سبب آنکه فضا جنگی است صحنه ها از یک حد واقعی تر نمی شوند. در فیلم هایی مانند «آژانس شیشه ای» نویسنده ماجرای اصلی را در نظر می گیرد و درباره ی ی آن می نویسد.
او افزود: بازیگر وظیفه دارد تا به ذهنیت کارگردان عینیت ببخشد. از نظر من سخت ترین پروژه ای که از نظر بازیگری داشتم «آژانس شیشه ای» بود؛ چونکه باید خودم را بازی می کردم. من باید تلاش می کردم که از خودم بیرون نیایم؛ در این فیلم برای من دیالوگ نمی نوشتند و در ضمن فیلم برداری ما از بامداد تا شب تمرین می کردیم و ساعت هفت شب گروه فیلم برداری می آمد.
وی ادامه داد: در آن زمان ایران برای مقدماتی جام جهانی با چین بازی داشت؛ در اتاقی که در آژانس وجود داشت تلویزیون کوچکی بود که برای دیدن فوتبال از آن استفاده کردم. از آنجائیکه آن زمان گوشی تلفن همراه وجود نداشت دیگران نگران من شدند و به دنبالم گشتند تا آنکه من را در اتاق دیدند و مچم را گرفتند.
این بازیگر که میهمان برنامه شب نشینی بود، اظهار داشت: من نخستین فیلم خودرا در سال ۱۳۶۱ بازی کردم که در آن زمان ۲۰ سال داشتم. در سال ۶۸ برای اثر «مهاجر» جلو دوربین رفتم و فعالیت حرفه ای خودرا رسما شروع کردم و تا سال ۱۳۸۰ کارهای مختلفی در سینما انجام دادم. از سال ۱۳۴۶ به بعد که از وجود سینما مطلع شدم به آن علاقمند شدم و همیشه به سینما می رفتم تا فیلم های مختلف تماشا کنم. همچنان نیز به سینما علاقه دارم و همیشه فیلم و سریال تماشا می کند.
او گفت: در سکانس نسخه طولانی فیلم «از کرخه تا راین» علی دهکردی در کنار رودخانه ایستاده بود. کودکی توپ را به سمت او پرتاب می کند و علی دهکردی در فیلم درون آب می افتد. برای فیلمبرداری آن صحنه خواستیم بدلکار بیاوریم اما بدلکار آلمانی از ما درخواست مبلغ بسیاری کرد. ابراهیم حاتمی کیا از من پرسید که آیا صحنه پریدن در آب را بازی می کنم! من نیز قبول کردم؛ مسئول هماهنگی ها و تهیه کنندگی در آلمان خواست تا من را بیمه کند اما من به سبب بالا رفتن هزینه قبول نکردم.
این بازیگر سینما و تلویزیون اظهار داشت: برای برداشت این سکانس چهار برداشت داشتیم و هر بار من به درون رودخانه پریدم تا بتوانیم به خوبی فیلم را تولید نماییم. در آن فیلم کاملا با جان و خون و دل بازی کردیم و بنا بر این بسیار عالی تولید شده بود.
نقی زاده اظهار داشت: اگر می خواستم سکانسی از فیلم هایم را انتخاب کنم به سکانس «دلم می خواهد در رکابت باشم، بگویی بخوان می خوانم، بگویی برقص می رقصم» را انتخاب می کنم؛ چونکه بسیار برای من ماندگار است و آنرا از شب های دفاع مقدس الهام گرفتم. در جنگ قبل از هر عملیات افراد از هم حلالیت می طلبیدند و من نیز این سکانس را از آن حس و حال الهام گرفتم.
برنامه «شب نشینی» از شنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۲: ۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می رود و تهیه کننده این برنامه نیز عباس درویش است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب