درخواست انجمن صنایع نساجی برای تغییر تعرفه ها
به گزارش کاراموند، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به اینکه درخواست فعالان صنعت نساجی اینست که در تعرفه ها بازبینی شود، اظهار داشت که در قوانین جدید تعرفه ای، تعرفه اقلام و کالاهایی که به شکلی دولتی هستند بشکل دیگری تعیین شده، اما این نکته در مورد بخش خصوصی صدق نمی نماید.
به گزارش کاراموند به نقل از ایسنا، به تازگی مصوبه هیئت وزیرات در مورد تعیین اصلاحات تعرفه ای (۲۴۰) ردیف شامل کاهش و افزایش سود بازرگانی، تفکیک، ایجاد، حذف و اصلاح شرح تعرفه و مندرجات ذیل یادداشت بعضی از فصول کتاب مقررات صادرات و واردات، منتشر گردید. یکی از علل اصلی این تغییرات، جبران تأثیر افزایش نرخ پایه حقوق گمرکی بود که در بودجه سالجاری از ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان به حدود ۶۸ هزار تومان افزایش پیدا کرده است. اما به نظر می آید برخی صنایع، همچون صنعت نساجی، از تعرفه های جدید راضی نیستند و درخواست بازبینی دارند.
سید شجاع الدین امامی رئوف در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه کمیسیون ماده یک در دفتر مقررات سازمان توسعه تجارت هر سال تعرفه های گمرکی را مشخص و در کتاب قانون مقررات صادرات و واردات منتشر می کند، اظهار نمود: تمام ردیف تعرفه های کالاهای مختلف در فصول مختلف کتاب اعلام می شود. بخشی از این موارد در ارتباط با سود بازرگانی و بخشی حقوق ورودی است که در مجموع هزینه گمرکی واردات یا صادرات را تشکیل می دهد. این رقم در صادرات به عوارض صادراتی و در واردات بعنوان حقوق ورودی یا عوارض گمرکی مشهور است.
وی ضمن اشاره به این که بخشی از فصول کتاب در ارتباط با اقلامی است که در زنجیره صنعت نساجی هستند، خاطرنشان کرد: دراین میان نکته اول در ارتباط با ماشین آلات صنعت نساجی است که ساخت داخل ندارند و عمدتا این تکنولوژی وارداتی است. درخواست انجمن تعیین تعرفه صفر و معافیت ماشن آلات نساجی از عوارض گمرکی است؛ چون با عنایت به این که این ماشین آلات ساخت داخل ندارد، احتیاجی به تعرفه ندارد.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به اینکه تعرفه گمرکی بعنوان ابزار تنظیم گر برای پشتیبانی از ساخت داخل شناخته می شود و وقتی ساخت داخل نداریم ضرورتی به تعیین تعرفه نیست، اظهار داشت: هم اکنون سود بازرگانی این ماشین آلات صفر است و حقوق ورودی ۴ درصد به آن تعلق میگیرد که طبق مفاد بودجه سالجاری دولت این اختیار را داشته که این چهار درصد را به دو درصد کم کند. اگر این کاهش اعمال شود ۲ درصد حقوق ورودی ماشین آلات برای صنعت نساجی خواهد بود. اما با عنایت به این که ماشین آلات این صنعت ساخت داخل ندارد معتقدیم به دریافت این مبلغ نیازی نیست.
وی با اشاره به اینکه تعرفه گمرکی حداقل حمایت ها از جانب دولت برای تشویق به سرمایه گذاری است و بخش خصوصی برای رشد سرمایه گذاری انتظار اعطای مشوق های مختلف همچون تسهیلات کم بهره، زمین مناسب، تأمین بسترهای تولید صنعتی و حامل های انرژی را هم دارد، اظهار داشت: تجربه نشان داده در ایران ابزار تعرفه ای بعنوان یک فرصت مهم تلقی نشده است. تصور دوستان در کمیسیون ماده یک اینست که افزایش تعرفه منجر به افزایش قاچاق خواهد شد پس نباید تعرفه را افزایش دهیم. این در شرایطی است که کاهش تعرفه یعنی پشتیبانی از کالای وارداتی و در دنیا هم بخصوص پس از آغاز ریاست جمهوری ترامپ همه کشورها از ابزار تعرفه ای برای جنگ اقتصادی استفاده می نمایند.
امامی رئوف با اشاره به اینکه در حالی که کشور با تحریم و بحران ناترازی مواجه می باشد و قطعی برق و گازباعث افزایش هزینه تمام شده و کاهش راندمان واحد تولیدی و خسارت به واحدها شده، یکی از ابزارهای پشتیبانی از تولید همین تعرفه ها است، خاطرنشان کرد: تعرفه ها باید به شکل کارشناسی تعیین شود که کالای تولید داخل بتواند رقابت کند. دراین میان معلوم نیست ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز که مدعی است باید تعرفه کاهش پیدا کند تا قاچاق زیاد نشود، چرا با قاچاق پوشاک، پارچه، لوازم آرایشی و بهداشتی مقابله نمی کند.
به قول دبیر انجمن صنایع نساجی ایران از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ تعرفه های صنعت نساجی بر مبنای یک تناسب پلکانی که عرف جهانی دارد و درکشورهای دیگر هم تجربیات موفق داشته، معین شده بود. اما از سال ۱۴۰۰ این وضعیت تغییر نمود. قبل از سال ۱۴۰۰ ماشین آلات نساجی معاف از تعرفه بود اما پس از آن سال تعرفه درنظر گرفته شد. بعدا با پیگیری های انجام شده سود بازرگانی حذف شد، اما همچنان حقوق گمرکی چهار درصد باقی ماند که همانطور که اشاره شد امکان دارد سال جاری به دو درصد کاهش پیدا کند. در مجموع در این زمان پیشنهاد انجمن این بوده که تعرفه ماشین آلات صفر و تعرفه مواد خام پایه که ساخت داخل به میزان کفایت ندارند به صفر نزدیک باشد. مثلاً در پنبه نیاز واردات کشور دو برابر تولید است، پس نباید تعرفه بالا داشته باشیم که قیمت تمام شده افزایش پیدا کند، اما باید در جای دیگر به کشاورز یارانه بدهیم و از آنها حمایت نماییم و همزمان کمک نماییم محصول در زنجیره ارزان تر تمام شود.
وی ادامه داد: پیشنهاد بعدی انجمن این بوده برای مواد اولیه که تولید داخل دارند، تعرفه بالاتری درنظر گرفته شود. در مجموع باید به سمتی برویم که در زنجیره ارزش ارزان تمام شود. ازاین رو باید اجازه دهیم برای کالایی که تولید داخل ندارد، مانند پنبه، تعرفه نزدیک به صفر تعیین شود.
تناسب تعرفه ها در زنجیره نساجی از بین رفته است
به قول دبیر انجمن صنایع نساجی ایران، دولت پس از سال ۱۴۰۰ دولت تعرفه ها را به صورت کلی تغییر داد و برای نمونه اعلام نمود همه تعرفه هایی که مابین ۵ تا ۱۰ بوده، به ۵ درصد تغییر کند. این وضعیت سبب شد تناسب تعرفه ها در زنجیره نساجی از بین برود و اختلاف بین حلقه ها کم شود. فعالان صنعت نساجی از ۱۴۰۰ تابحال پیگیر بودند که این تعرفه ها به نظم و نظام خودش برگردد و از مواد اولیه وارداتی با تعرفه صفر شروع شود و بسمت حلقه های انتهایی زنجیره که می رسد تعرفه ها به شکل پلکانی افزایش پیدا کند و یک تناسب قیمتی هم بین تعرفه ها وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: پس از دیداری با رئیس جمهور و معاون اول موفق شدیم صورتجلسه ای تنظیم نماییم که همه مجموعه شامل معاونت صنایع دفتر منسوحات و پوشاک وزارت صمت و دفتر معاون اول روی این توافق داشتند که تعرفه های صنعت نساجی به تعرفه های قبل از سال ۱۴۰۰ برگردد و همان روال پلکانی با همان درصدها رعایت شود. اما مصوبه جدید مانع از اجرای این مورد شد.
امامی رئوف با اشاره به اینکه برای نمونه سود بازگانی الیاف یک و تعرفه نخ به سه کاهش پیدا کرده که برای محاسبه تعرفه با حقوف گمرکی که ۴ یا دو خواهد بود، جمع می شود، خاطرنشان کرد: ازاین رو اختلاف تعرفه الیاف و نخ باردیگر خیلی کم شده و این منطقی نیست. درمورد پارچه هم علیرغم همه پیگیری ها و با وجود اظهارات انجمن بر مبنای این که حجم واردات پارچه زیاد است و باید محدود شود، تعرفه پارچه از ۲۰ درصد به حالا ۱۳ یا ۱۵ درصد کاهش خواهد یافت که باز هم جوابگوی پشتیبانی از تولید داخل نیست. پیشنهاد ما این بوده که این رقم از ۲۰ به ۳۲ درصد افزایش پیدا کند.
وی ادامه داد: منطق دولت این بود که چون ارز مبنای محاسبات گمرک از ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان به ۶۸ هزار تومان افزوده شده، تعرفه ها کاهش پیدا کند، اما این از اول مبنای بیجایی بوده و وقتی ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان نداریم، چرا باید مبنای محاسبه این رقم باشد واردکننده با دلار سوبسید دار تعرفه گمرکی بپردازد.
به قول دبیر انجمن صنایع نساجی ایران اگر دولت دغدغه و نگرانی مصرف کننده نهائی را داشته، باید وقت بیشتری می گذاشت و برای ردیف تعرفه ها و کالایی که مورد نیاز جامعه بود و تولید داخل نداشت یا به میزان کفایت نداشت، تعرفه را صفر درنظر می گرفت. اما برای آن هایی که تولید داخل دارد باید با تعرفه از تولید حمایت شود. این در شرایطی است که دولت در اقلام و کالاهایی که به شکلی دولتی هستند رفتار دیگری داشته اما این نکته در مورد بخش خصوصی صدق نمی کند.
امامی رئوف با اشاره به اینکه باید همه صنایع و تعرفه ها را به یک چشم ببینیم، اظهار داشت: سایر کشورها هم همین رفتار را دارند. برای نمونه ترکیه برای واردات الیاف پلی استر از ایران تعرفه ویژه گذاشته که یعنی علاوه بر کالا کشور مبدا هم مهم می باشد. ازاین رو این که بگوییم مثلاً هر تعرفه بین ۵ تا ۱۵ به ۵ کاهش پیدا کند کار کارشناسی و درستی نیست.
او در آخر اظهار داشت: درخواست فعالان صنعت نساجی اینست که در تعرفه ها بازبینی شود. چونکه تعرفه های فعلی در جهت تشویق واردات و تشدید رانت ارزی است، نه تشویق برای سرمایه گذاری در تولید.
منبع: karamond.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کاراموند در مورد این مطلب